Home sweet home!
26 juni 2019 - Den Bosch, Nederland
Inmiddels ben ik al weer ruim vier weken thuis. Vanaf Varzy, waar ik dus bij Karin en Marij heb gelogeerd, was het nog een kleine twee weken tot Den Bosch. Op mijn gemak hoor! Nou ja, af en toe was het nog wel hard werken. Die dag bijvoorbeeld dat ik 85 km moest fietsen, klimmen en dalen, lekker vermoeiend. Kom ik daar 4 fietsende mannen tegemoet, ik zag en hoorde dat het Nederlanders waren. Ik dacht nog: “waarom fiets ik nu door?”
Dat dachten zij schijnbaar ook want ze draaiden om en riepen dat ik even moest stoppen.
Blijkt dat een van die mannen een vroegere collega van mij was, bijna 50 jaar geleden. Wim, hij zat in de opleiding in hetzelfde ziekenhuis en een paar jaar geleden ben ik hem nog eens op een studiedag tegengekomen. Het verbaasde me dat-ie mij herkende in de gauwigheid. Hij was met zijn broer en twee vrienden onderweg naar Santiago. Met de racefiets, zonder bagage, dat werd door iemand vervoerd met de auto.
Wat een leuke ontmoeting, ook al was het maar kort! Ik kreeg er weer energie van en kon de laatste kilometers naar de camping wat makkelijker aan.
En wat een toeval! De volgende dag stond ik op een camping in Dun sur Meuse waar ik een onverwacht leuke ontmoeting had met Marij die ook onderweg naar Santiago was. Niet alleen was zij diezelfde mannen tegengekomen maar ook bleek ze Gerry te kennen! De (fiets)wereld is klein.
En toen was ik al bijna in Nederland...Mijn eerste stop was in Maastricht, in de jeugdherberg. De volgende dag 85 kilometer naar Venlo. Het leek mij leuk om weer bij Frans en José te overnachten en de laatste nacht bij Liesbeth en Paul. Dezelfde overnachtingsadressen als op de heenweg maar nu in omgekeerde richting.
De vlag hing uit in Venlo en twee grote borden met “welkom terug”. Ik had afgesproken dat ik twee nachten zou blijven en voor de volgende dag had José nog wat mensen uitgenodigd zonder dat ik dat wist. Dat was een verrassing en heel erg gezellig.
Op zaterdag ben ik naar Eindhoven gefietst en ook daar hing de vlag uit en werd ik weer allerhartelijkst ontvangen. Wat een verwennerij toch allemaal!
Helemaal uitgerust en bijgeslapen kon ik de volgende dag aan het laatste stuk beginnen, zo’n 40 kilometer naar Den Bosch. Henk wilde dat laatste stuk wel met mij mee fietsen dus die trof ik bij het station van Eindhoven. De slingers die hij bij zich had heb ik maar meteen omgehouden!
Het was mooi weer, we hebben op ons gemak gefietst, ik had gezegd dat ik om vier uur de straat in zou rijden dus ik had tijd zat. Maar hoe dichter we in de buurt van Den Bosch kwamen hoe harder ik ging fietsen. Henk is een goede fietser maar hield me amper nog bij...
Toen ik vanuit de Bossche Broek de Sint Jan zag opdoemen zat ik te joelen op mijn fiets! Oh geweldig! Den Bosch, ik ben er weer!! Ik wilde nog even een kaarsje aansteken in de Sint Jan. Niet dat ik nou zo gelovig ben maar ik vind het wel een mooi ritueel. Voor ik vertrok had ik dit gedaan (de regen stopte toen dus...) en een kaarsje als dank voor de goede afloop leek me ook wel toepasselijk.
Zo leuk om mijn straat weer in te fietsen! Al die mensen die op me stonden te wachten, ik vond het geweldig! Slingers, ballonnen in het huis en buiten, lieve kaartjes. Een hele leuke thuiskomst en een leuk feestje!
Daarna heb ik nog ruim een week in een half leeg huis gezeten. Mijn spullen werden pas de week daarop teruggebracht. Eigenlijk vond ik het helemaal niet zo erg. Ik vond het wel wat hebben zo’n half leeg huis. En het belangrijkste, mijn bed, stond er nog. Opgemaakt en wel, ik kon er zo in!
En nu ben ik zo’n 4 weken thuis en het is verrassend hoe gewoon alles weer is. Bijna eng hoe snel dat het went. Ik geniet wel van het thuis zijn, het feit dat ik niks hoef en het vertrouwde van mijn huis en de mensen. Ik lummel iedere dag!
Ik heb de geraniums inmiddels in de bakken staan en ga ik zonder oogschaduw de deur niet meer uit. (En dat terwijl ik het ruim een jaar zonder heb gedaan!) Ik heb weer Dove en Rituals en ik ben naar de kapper geweest en heb met hulp van Lidwien een nieuwe zomer garderobe gekocht. Was wel nodig, ik had nog maar weinig in de kast omdat ik voor mijn vertrek flink opgeruimd had.
Ik geniet van de leuke dingen die Den Bosch te bieden heeft zoals de Verkade fabriek, de Bosch Parade en gisteren de Open tuinendag. Ik heb de mooiste plekjes van Den Bosch gezien! Op ontdekkingstocht door eigen stad, het hoeft niet persé ver te zijn.
Maar ook vind ik het wel wat saai! Het gewone leven gaat door. Er gebeurt weinig spectaculairs, maar dat komt ook omdat ik zelf wel op een laag pitje lijk te staan. De fiets komt af en toe uit de schuur voor een kort tochtje rond de Zuiderplas maar meestal beperkt het fietsen zich tot de supermarkt op mijn oude stadsfiets. Ik heb niet zoveel energie, ik rust nog steeds uit van mijn tocht.
Wat een reis, ruim 15.000 kilometer gefietst! En dan nog de nodige kilometers met trein, bus, taxi, en vliegtuig. Maar goed, die waren beduidend minder vermoeiend.
Soms vragen mensen wat mijn volgende reis wordt. Ik heb nog wel wat wensen maar zo lang als ik nu weg geweest ben, dat doe ik niet meer. Ik vind een jaar wel erg lang! Je krijgt zo veel indrukken, ik vind het gewoon te veel! Ik heb er geen spijt van, dat zeker niet maar een eventuele volgende reis mag wel wat korter. Ik weet niet of het er ooit nog van komt maar Patagonië staat nog op mijn verlanglijstje...
Hoe dan ook, mocht het weer zo ver komen dan meld ik dat weer via dit kanaal.
Ik heb het vaker gezegd geloof ik, ik heb ontzettend genoten van de vele reacties van jullie. Zelfs van mensen die ik persoonlijk niet ken! Ik vond het hartverwarmend! Ik wil iedereen daarvoor bedanken. Voor alle leuke, lieve, grappige berichtjes, de adviezen en de steun op afstand.
En natuurlijk ook een dankjewel aan al die mensen die ik onderweg ontmoet heb en die mijn reis speciaal hebben gemaakt. Een paar mensen in het bijzonder: Gerry, die een stuk in Oost-Europa mee gefietst heeft. Arnold, die mij op een fantastische manier door de Pamir geholpen heeft! Marcel en Christina, Ute en Konrad die mij een stuk in Zuid-Oost Azië vergezeld hebben.
Het was een onvergetelijke reis!
Yvonne
Succes met wennen aan thuis zijn en dromen mag. Als je naar Patagonië mocht vertrekken heb je tenminste één trouwe volger, maar aan alle reacties te zien wel meer!
Veel groeten,
Roos en Paul
Heel bijzonder idd dat je zo vaak bekenden of vrienden van bekenden tegenkomt. De kans is immers groter dat je ze mist. Lieve Yvonne, wat een geweldige en lange, zware reis heb jij gemaakt, diep, diep respect voor jou!
Geniet nu maar lekker van het 'saaie' leven. Ik kom (ooit) een keertje logeren om bij te praten.
(Suske en Wiske)
Eerst maar weer goed ‘aarden’ in je eigen huis en eigen stad en weer energie opdoen. De plannen komen daarna wel weer vanzelf ☺️!
Jou werd een mooie thuiskomst bereid zeg! Feestelijk en hartelijk. De overgang van het fietsleven naar het gewone dagelijkse zal wel wennen geweest zijn. Maar in het gewone schuilt het bijzondere tenslotte. Enfin, Patagonië kan nog wel wachten.
Veel goeds toegewenst en...je hebt meer dan één koffer met verhalen verzameld. Ga je daar nog wat mee doen? Ben benieuwd. Lieve Fietsgroeten van Klaas Herman de Haan.
Eind goed, al goed. Wat een reis, wat een verhalen, wat betreft een avontuur en wat een aankomst. De fietskoningin van den Bosch is na 15.000 km weer terug. Toen je bijna thuis was rook je de stal en kreeg je vleugels. Wat ben een prestatie. Ergens onderin schuilt bij mij een lichtelijk gevoel van jaloezie. Ik zou dat ook graag willen. Ik zou toch zeggen dat ik alle ingrediënten in mij heb, maar toch?! Angst, gebrek aan discipline.
Nu tijd om achter de geraniums te gaan zitten maar dat went natuurlijk ook niet. Als zo'n jaar weg geweest bent maakt de adrenaline je bij thuiskomst bijna euforisch en wat is er dan mooier dan 'home sweet home'. Nu maar wennen aan de saaiheid van alle dag. Bedankt voor jouw mooie verhalen en ik zie jou nog wel weer een keer de fiets pakken voor een volgend avontuur.
Maar voorlopig; veel plezier in jouw huis, straat, stad, vrienden en vriendinnen!
Fijn dat je weer goed en veilig thuis bent aangekomen, we bedanken je graag voor de fantastische verslagen en dito foto’s van je enorme reis, met alles er op en er aan. Rust even uit Patagonië lijkt uitdagend.
Liefs en groet Anneke en Henk
En dat het nu zo leeg voelt is heel begrijpelijk. Je hebt een jaar lang zo'n hoeveelheid indrukken te verwerken gehad dat het iets weg heeft van een overdosis. Daar moet je wel even van afkicken, dus neem de tijd. En dan is de stad van Jeroen zeker een geschikte plek.
Liefs van marly & René
Wie weet tot snel, welkom terug en hartelijke groet Ed en Hans
Het was leuk om achterop mee te reizen!
Ik heb genoten van je mooie en avontuurlijke verhalen.
Koosje
Kom maar lekker op de VU naar Spaanse les voor je naar Patagonia gaat.
Nos vemos op de Boulevard
Neem de tijd om te landen het komt weer vanzelf en zit je op de fiets naar Pathagonie.
Regelmatig fantaseer ik hoe het is om weer thuis te komen na een lange tijd. Zo dus.
Wij blijven nog even doortrappen want het bevalt nog steeds.
Tot ziens bij de wereldfietser. Liefs van Saskia
we moeten maar vlug iets afschrijven, ik mail je nog !
monique van lea is met haar klas voor een paar weken naar oeganda !
grtjs nicolette
Prachtig om jouw afsluitende verslag te lezen en met leuke foto’s!!
Je ontvangst in den Bosch was echt een feestje zo te zien. Fijn dat je zoveel lieve mensen om je heen hebt.
Veel liefs ook van ons,
Frans en José
En keigoed gedaan 15000 kilometer op de fiets en door moeilijk gebied om trots op te zijn.
Enorm genoten van je verhalen en foto's.
Lekker genieten van thuis, Den Bosch, Boulevard en zo en lummel nog maar lekker een tijdje aan.
Bedankt voor al je mooie verhalen. Ik heb zo een klein beetje mee kunnen reizen/fietsen. En dat zonder moe te worden:) Ik heb er van genoten. En als je weer voor een mogelijk kortere reis op de fiets stapt lees ik graag weer je verhalen. Geniet nog van de rust, thuis. En als je dan jezelf begint te vervelen en een baantje zoeken. Ik weet nog een leuke plek waar ze mensen al jij kunnen gebruiken. ;)
Ik word steeds zo vrolijk van jou beeldende verhalen. En gelukkig was je net vóór het rupsjeukseizoen weer thuis🥴.
Geniet nu van het zoete Bosche zomerleven en die reis naar Patagonië gaat er zeker en vast wel komen...... Liefs. Jet
Toch op de valreep een reactie van mij want tot nu toe niet gedaan omdat vlak na jouw vertrek vorig jaar mijn zus de diagnose ongeneeslijke kanker kreeg en nog ongeveer een half jaar te leven......! Dat kwam erg hard aan.......en trek me bij zulke ervaringen altijd wat terug / maak mijn wereld kleiner.......tot zover het slechte bericht en dus reden van geen reactie ( mijn zus is inmiddels ook al overleden......) Maar......maar........ik had de eerste twee berichten van jouw al gelezen en wat vond ik het moedig en boeiend om zo'n enorme fietsreis te ondernemen op jouw leeftijd. ( By the way, ik ben een vrouw van 67 en wilde zelf ook graag nog eens een lange fietstocht maken ......staat op mijn bucket list ! ) Kortom ik was meer dan nieuwsgierig en ben je blijven volgen en heb al je verhalen gelezen en er van genoten........wat een reis en wat een prestatie ! Ook al kennen wij elkaar niet bedankt, het waren plezierige onderbrekingen.
Groeten, Marian
Hardstikke leuk je weer gevolgd te hebben. Ge zijt en bleft un kanjer mee oe gefiets
Geniet van het sweet home gevoel
We kletsen een keertje bij
Loes