Maleisië, Singapore in zicht...
3 februari 2019 - Melaka, Maleisië
De storm en noodweer die voorspeld waren viel uiteindelijk toch wel mee. Na een paar dagen was het weer droog en prima fietsweer. Op naar Trang, een middelgrote stad. Daar kwam ik al snel tot de ontdekking dat ieder hotel mudvol zat. Een of ander studenten uitwisselings programma. Overal kreeg ik een negatief antwoord, ook de duurdere hotels. Het laatste hotel zaten drie aardige dames mij heel vriendelijk van achter de balie aan te kijken toen ik binnenkwam, maar ik vreesde voor het antwoord op mijn vraag. ”Please don’t say no!”, was het eerste wat ik zei, maar helaas, ook hier was geen plek. Maar ze waren zo aardig dat ik het toch niet zo maar opgaf. Hebben jullie een tuin? Nee, dat niet, maar wel een plat dak. Nou prima, doen we dat toch. Voor een prikkie mocht ik daar mijn slaapmatje neerleggen, onder een klapperend zeil wat als overkapping fungeerde maar mij hoorde je niet klagen. Ik was al lang blij dat ik een “dak” boven mijn hoofd had.
De volgende morgen maar weer eens naar een fietsenmaker voor een nieuwe standaard, dat is de vierde al op deze reis en het blijft behelpen. Deze bevalt ook niet echt goed!
Ik was al wat laat daardoor, ik moest wat klimmetjes maken en het was inmiddels bloedheet geworden! Niet te harden... In Patthalung ben ik het eerste hotel binnen gerold wat er heel redelijk uitzag! Nog wat af kunnen dingen en ik had een prima kamer met een fijn bed. Ik ontmoette daar John, een Engelsman die bijna iedere winter in Thailand is. Hij leek wel heel erg blij om een westerling tegen te komen en heeft me die avond en de volgende dag mee op sleeptouw genomen.
Daarna naar HatYaj waar de moslim invloeden al duidelijk merkbaar zijn. Veel toeristen uit Maleisië waar ik inmiddels vlakbij zit. Ik zat in een klein hostel waar ik contact had met een jonge Maleisische vrouw die op vakantie was Ik kreeg het al warm als ik naar haar keek: grote hoofddoek om, lange mouwen, lange broek....pfff...Ze leek er overigens niet onder te lijden, een heel vrolijk mens.
Het was best een leuke plaats, veel grote warenhuizen, alleen al prettig door de airco. En een leuke food market.
Na twee dagen ben ik de grens naar Maleisië overgestoken. De eerste grote plaats was Alor Setar. Ik was meteen al onder de indruk van de enorme moskee en de brede weg waar deze aan lag.
Ik had via booking.com een geweldig hostel geboekt. Heel schoon, sfeervol, met keuken. Het was voorheen een bank geweest en in een grote ruimte hadden ze één en tweepersoons tentjes opgezet. Je had dus toch een soort eigen ‘kamertje’, heel plezierig.
Ik ontmoette daar Marion en Marieke die aan het backpacken waren in Azië. Marieke woont ook in Den Bosch! Wat een kleine wereld toch!
Zij hadden een uitnodiging gehad van een vrouw om samen met haar man te gaan eten en ik mocht ook mee. Hadden die meiden effe geregeld! Nou, dat vond ik heel leuk natuurlijk. Heerlijk gegeten, nog een tour door Alor Setor gemaakt by night en daarna nog een drankje! En geen sprake van dat wij ook maar iets betaalden! Leuke avond.
Ik heb de volgende dag nog een rondleiding gehad door de moskee en ook ik moest even aan de hoofddoek en een lange jurk. Ik transpireerde nog erger dan tijdens het fietsen! Die avond kwam nog een fietser aan, Paul uit Nederland die al een hele tijd onderweg was maar inmiddels al weer thuis. Ik moest wel lachen om hem! Hij had een hele krakkemikkige fiets bij zich met tassen van de Hema, van die grijze die ik op mijn stadsfiets heb zitten. Maar hij had er toch al aardig wat kilometers opzitten, dus zo kan het ook!
Ik ben drie dagen in Alor Setar gebleven, niet zo zeer voor de stad maar meer omdat de plek zo aangenaam was. Bovendien, ik heb tijd genoeg, Singapore al in zicht, het einde van mijn reis...of toch niet?
Vandaar in twee dagen naar Penang. Maleisie is behoorlijk druk maar toch vind ik het bijna een verademing om hier te zijn. De meeste mensen spreken goed Engels, zoveel beter dan in Thailand. En ze zijn vriendelijk, maken graag een praatje en lijken oprecht geïnteresseerd. Ook zie ik minder zwerfvuil.
Penang is leuk. Toeristisch maar mooi. Veel Streetart en de eerste dag kwam ik in een Indiaas festival terecht. Bijzonder kleurrijk, vooral de vrouwen zien er prachtig uit. Het leek alsof ik weer in India was!
Alleen die verzengende hitte! Het begint me echt op te breken! Binnen blijven, dicht bij de airconditioning is de beste manier om het heetst van de dag te overleven. Of fietsen! En dan zo hard mogelijk zodat je wind maakt en daardoor afkoelt!
Toevallig, (nou ja, wat heet, toeval bestaat niet geloof ik!) kwam ik Christina en Marcel weer tegen die ik eerder in Luang Prabang had ontmoet. Een Duits stel wat ook al bijna een jaar onderweg is. Ze kwamen net aan en gingen naar hetzelfde hostel waar ik zat.
Ik heb een weekje met hen gefietst. Was heel leuk, ik heb veel plezier met ze gehad. Christina is een lieve meid en Marcel kan heerlijk dwaas doen. Af en toe zingt hij keihard “Oranje boven” met een Duits accent uiteraard, terwijl hij op de fiets zit. Ik kreeg nog een leuk compliment van hem. Hij vond dat ik fiets als een man, zo snel! Ja als het maar vlak is, dan kom ik wel vooruit! Maar bergen, ho maar! Daar ben ik niet voor gemaakt!
In Ipoh heb ik weer eens getwijfeld, de Cameron Highlands, wat erg mooi schijnt te zijn, maar de naam zegt het al: hoog! En daar had ik nou net geen zin in! Ik word lui! Uiteindelijk heb ik samen met Christina en Marcel de bus genomen naar Kuala Lumpur. Daar zijn we twee nachten geweest. Ik vond het wel erg groot en druk daar. Daarna in twee dagen door naar Melaka, Malacca, Melakka...het wordt op allerlei manieren gespeld, het is allemaal goed geloof.
We fietsten over de Highway, wat officieel niet mag maar het wordt oogluikend toegestaan. De kleinere wegen zijn zeker zo lastig om te fietsen. Net zo druk, minder brede stroken voor fietsers en ontzettend veel stoplichten. Nee, Maleisië is niet echt een goed fietsland. Onderweg naar Seremban kregen we ook nog eens een flinke klim. Pfff...vloekend heb ik me een eind omhoog weten te worstelen. Maar op een gegeven moment stopte een busje, verkeerspolitie of zo, waar Christina al in zat met fiets en al. Gelukkig, mijn fiets kon er ook nog wel bij. Marcel zat al een eind voor ons, lange benen hè...Vlak voor een tunnel zagen we hem weer. Hij wilde wel door de tunnel fietsen, het busje waar wij in zaten bleef vlak achter hem zodat hij geen hinder had van het overige verkeer.
En het ging toen weer bergafwaarts maar toch was ik blij dat ik in dat busje zat. Tunnels behoren nou eenmaal niet tot mijn favorieten.
De volgende dag zijn Christina en Marcel verder gefietst naar Singapore waar ze inmiddels zijn aangekomen. (Dat wordt met hen ook een keer Bossche Bollen eten!) Ik ben naar een ander hostel verhuisd. Heel mooi, nieuw, schoon, dicht bij het centrum, maar het kostte wat overredingskracht om mijn fiets binnen te kunnen zetten. Geen sprake van dat ik die buiten laat staan...Naderhand begreep ik dat ik de eerste gast op de fiets was dus ze hadden er nog geen ervaring mee.
Melaka vind ik leuk. Het is ook weer een grote stad maar het centrum is goed te behappen. De Nederlandsche invloeden zijn nog zichtbaar met oa het “Stadthuys”.
Er wonen veel Indiërs en Chinezen, mensen uit Bangladesh, (hoe noem je die? Bangladesen?) en het is redelijk toeristisch maar dat is ook wel weer gezellig. Er is genoeg te doen hier. Een paar mooie musea, veel streetart en een geweldige night-weekendmarkt. Veel eten, veel mensen, veel live muziek, meestal gênant vals maar niemand lijkt daarvan te schrikken...ik wel een beetje dus...
Hier heb ik ook Teddy weer ontmoet, een man die in Osh in hetzelfde hostel zat. Ik wist niet eens dat hij in Melaka woont. Ik had een foto op Instagram geplaatst waar hij meteen op reageerde. Lang leve social media!!
We hadden voor de volgende dag afgesproken en hij heeft me getrakteerd op heerlijk gebak! Zo lekker heb ik het lang niet meer gegeten!
Tja en nu bijna in Singapore! Nog een paar dagen fietsen. Ik doe het heel rustig aan maar dan nog ben ik veel te vroeg. Ik probeer het nog een paar weekjes uit te zingen hier. Dan vlieg ik waarschijnlijk naar Portugal en probeer vandaar naar Nederland te fietsen. In Portugal is het vast wel redelijk weer maar hoe noordelijker, hoe groter de kans op kou en regen. Ik ben er ook nog niet helemaal uit. Maar ik heb eigenlijk wel heel veel zin om nog een stuk door Europa te fietsen. Al is het maar om de overgang van Azië naar thuis wat geleidelijker en minder heftig te maken. En, omdat Europa toch wel erg mooi is! Enfin, jullie horen het nog...
Yvonne
We hebben weer genoten van je verhaal. Wij tellen af. Nog 3 weken voor vertrek. En jij bent er bijna. Lijkt ons ook een raar gevoel er te zijn en dan vanuit die wereld ineens weer terug te zijn in Nederland.
Groot gelijk om nog lekker in Europa te fietsen.
Geniet nog lekker.
Liefs Dennis en Nicole
http://www.pedalenenverhalen.nl
Mooi jouw uitgebreid verhaal. Europa heeft ook last van klimaat wisseling mogelijk dat je in vrieskou; sneeuw, ijssel en gladheid terecht komt. Of dat voor jou een fijne overgang is, weet ik niet. Geniet maar lekker van die zegende hitte daar, zal je missen als je nu hier zou zijn. Veel liefs, Bianca
En mochten wij in April in Barricoutié zitten altijd van harte welkom op de terugweg uit Portugal. Groetjes, Marly & René
Liefs Greetje 😘
Vergis je niet in zuid-Portugal: ook heuvelachtig! We zijn pas terug van een week in de Alentejo: mooie streek maar heuvelachtig. Anders vliegen op Sevilla en de Zilverroute fietsen.....of heb je die al gefietst? Die is erg mooi.
Succes met kiezen!
Groetjes Marietje
Wat een avonturen weer en inderdaad wat staat die outfit voor de moskee jou goed, jij kan werkelijk alles dragen maar het is zoals ik altijd zeg: een mooi mens kan niets ontsieren: Wij hebben hier al een beetje sneeuw gehad en veel regen. We zijn al outfits voor de carnaval aan het zoeken want het bloed kruipt waar het niet gaan kan. Ik zou zeggen fiets een beetje door kan kan je met ons mee op stap en er is zeker bij Frans en José nog een plaatsje in de tuin vrij waar je,je matje uit kunt roller. Doe voorzichtig en geniet, liefs van ons😘😘😘😘
Heerlijk om weer een stukkie mee te mogen reizen.
Groetjes Gert
Pas goed op jezelf en geniet .
Melakka KL en Penang hebben wij 10 jr. geleden ook ervaren, maar niet per fiets.....
Je hebt een mooi plan om kalmpjes aan vanuit Portugal de Europese lente in te gaan fietsen. Doe het nog maar heel rustig aan want de winter is hier echt nog niet voorbij ☃️❄️☃️.
Behouden en fijne reis gewenst. Liefs Jet
Mooi recept om den overgang naar t kille Holland te overbruggen. Niet te snel fietsen hoor, anders ben je veul te snel weer thuis.
hartelijk groet,
Ben & Ingrid
Groetjes Els
Ik denk dat De Groot een extra lading Bossenbollen moet maken voor al jou kennissen die je hebt ontmoet!Singapore komt inderdaad in zicht geniet er nog maar even van hier nog veel te koud!via Portugal goed plan kun je heeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeel langzaam wennen aan ons klimaat.Toi Toi Toi ga je goed. Tot volgende verhaal.
Henk de leeuw
Veel mooie ontmoetingen, ervaringen en kilometers gewenst! Groetjes!
Heel interssant om ook dit verhaal met alles er op en aam te lezen, die Hollanders ze blijven ook maar weer overal opduiken! Toch ook wel weer leuk om te ontmoeten en even Bosch mee te kleppen, ja als je straks al die bollen nog moet opeten, kan je maar beter vanuit Portugal terug komen fietsen, Yvonne wat een plan nu weer, joh het bedenken vinden we al bijzonder en dan de uitvoer ervan, komt het zover wij kokken dan nu al uit naar de verslagen! Vooral eerst nog goede kilometers, ondanks een moeilijk standaard, we wensen alle mogelijk geluk en fijne tijd toe in Maleisië, liefs en groet 👳♀️👳♂️🍀💚🌹 Anneke en Henk
Fijn om te mogen meegenieten van jouw bijzondere reis.
Een plezierig verblijf nog en hele goede reis terug naar Europa toegewenst!
Hartelijke groeten uit Den Bosch!!
wat een práchtig verhaal weer, - vol optimisme en energie !! En geweldig mooie foto's weer !! Wat zijn die muurschilderingen leuk ! Die man waar jij bij aan tafel zit ☺ !
Wat een tegenstrijdigheid in belevingen; jij zit daar haast óp de airco om een beetje verkoeling te smeken, - terwijl wij hier met kou (vorst) gladheid, - regen en wind aan het stoeien zijn ! Het rare is dat je alle twee de uitersten gauw beu bent. Héél veel goeds - in wélke vorm dan ook - wensen wij jou de komende dagen/weken/maanden . . . . . .
houdoe wâr !!!
Weer een mooi reisverhaal, en dat warme weer ik snak ernaar, ben verkouden en rillerig. Als je toch naar Portugal vliegt, wij zijn in Spanje van 27 feb. tot 20 maart. Zitten vlak aan de grens, moet je wel naar Faro vliegen. We hebben daar een appartement ( gewoon gehuurd hoor voor 3 weken) niet denken dat we opeens een huis hebben daar, je bent welkom. Wij overwegen om naar Sulawesi te gaan in september/ oktober. Veel plezier nog en we horen het wel.
Groetjes
Mooi dat je nu haast in Singapore bent, en later weer in Europa. Voor jou wellicht dan het gevoel dat je weer 'thuis' bent!
Heel ontspannen weken gewenst en dan heerlijk voor jou dat je dan met aangenamere temperaturen te maken krijgt!😘
Voldoende reden voor een kleine reunie, lijkt mij. Wat lijkt dat lang geleden, als of het uit een vorig leven is. Ja ja, we voelen ons nog even jong van binnen, ik weet het, maar helaas werkt de buitenkant daar niet aan mee.😂😂
Wij vertrekken over 4 weken richting Nieuw Zeeland voor een poos. Ons eerste kleinkind daar wordt binnenkort verwacht. Wij laten de fietsen hier thuis. Jij gaat nog effe door. Mooie tijd daar en kom goed weer thuis. Wie weet, tot ziens in september. Groetjes van Ted en Thijs.
. Got to do what the heart tells us, the rest is hanging on a wire never figuring out what life actually is, but you know! It is lettimg go and realize that all those so called toevalilgheden in het leven niet zo toevallig zijn. Het valt je toe omdat jij het creert. Ok english and dutch. Hugs and keep peddling beautifull
Veel plezier.
fijne reis verder groetjes
De energierekening zou volgens het kabinet dit jaar gemiddeld met 108 euro stijgen, dat bleek later een bedrag van 330 euro te zijn. Dus het is per jaar. Het kabinet wil ons niet bij plussen. Ze willen er niet op terug komen. Wij moeten gewoon betalen.
Fijne tijd in Myanmar.