Wakhan Vallei....heen en terug!
17 augustus 2018 - Khorog, Tadzjikistan
We vertrekken op 3 augustus vanuit Khorog richting Langar, zo’n 220 km zuid-oost. We fietsen voortdurend langs de rivier de Panj die de natuurlijke grens met Afghanistan vormt. De uitzichten zijn fenomenaal! Ik heb nog nooit zo’n indrukwekkend landschap gezien!
Aan beide kanten hoge ruige bergen afgewisseld met oase-achtige kleine dorpjes! Hier moet je langzaam fietsen, regelmatig stoppen, een praatje maken met de lokale bevolking en de omgeving met open ogen en mond op je in laten werken! De wind in de rug, aangename temperatuur, dit is Genieten, met een hoofdletter!
De weg is redelijk, nauwelijks asfalt, maar het meeste is goed te fietsen. Uitgezonderd de laatste 60 km naar Langar. Dat is gravel, grint, scheuren, gaten, grote stenen en wasbord! De fiets en ik zelf worden aardig op de proef gesteld. Nou ja, de fiets doet het goed en zelf doe ik het ook niet zo slecht! We hebben zo’n 800 meter geklommen, maar doordat de weg op en neer gaat, is het aantal hoogtemeters veel meer. Gemiddeld zo’n 500 meter per dag.
Het gaat me beter af dan de eerste week van Dusjanbe naar Khorog. We maken ook kortere dagen en dat bevalt goed. We slapen waar het kan, home-stay, hotel of soms ook buiten op een soort overdekt platform, een “kat”, waarop mensen overdag thee drinken, eten of gewoon luieren.
Het is leuk fietsen met Arnold. Niet alleen krijg ik de nodige duwtjes en steuntjes in de rug, schouderklopjes en motiverende peptalk maar de manier waarop hij geniet werkt erg aanstekelijk! Hij maakt ook heel makkelijk contact met mensen, daar kan ik nog wat van leren!
Arnold heeft mijn IPad ontdekt en maakt prachtige foto’s en filmpjes. Ik heb nog nooit zoveel beeldmateriaal van mezelf gehad! Zelf heb ik het veel te druk met fietsen en de camera die ik in Constanta heb gekocht bevalt maar matig. Bovendien ben ik de connector kwijt waarmee ik foto’s van mijn camera op mijn Ipad kan zetten. Ja, ik ben nogal wat kwijt geraakt onderweg...
Het enige wat ik hier niet leuk vind zijn de toiletten! In een beetje redelijk hotel zoals hier in Khorog is het prima maar in de kleine dorpjes is het vreselijk behelpen. Ik vind ze nog erger dan in Afrika waar ik zo’n 35 jaar geleden gereisd heb. Of misschien ben ik wat kritischer geworden! Het zijn vaak kleine houten keetjes, meestal een eind van het woongedeelte. Een paar gaten in de grond, wat planken ernaast om je voeten op te zetten, neus dicht en goed proberen te mikken!
Gisteren sliepen we bij mensen thuis waar je over een riviertje moest stappen, een eind naar beneden en weer omhoog moest lopen, een paar hekken door om vervolgens op een “toilet” te komen die waarschijnlijk door de hele buurt gedeeld wordt. Ik ben er één keer geweest, vreselijk. De kuil zat zo goed als vol....ik bespaar jullie de details!
Ik heb ‘s nachts maar een ander plekje gezocht...in de vrije natuur!
Wat dus wel heel leuk is zijn de ”hotsprings”. Heerlijk, een warm bad met zo’n 15 of 20 blote vrouwen, in mijn geval dus. Mannen en vrouwen gescheiden. Al ben ik van mezelf wel wat preuts, eenmaal in het bad was het erg gezellig! Meestal spreekt een van de vrouwen wel wat Engels en de rest knikt en glimlacht vriendelijk en geven aanwijzingen wat ik moet doen.
Zo zou één bron goed zijn voor je ogen, even onder water met je ogen open zou al een verbetering geven. Ik heb het geprobeerd, het prikte teveel aan mijn ogen dus ik gaf het te snel op! Mijn bril had ik achteraf toch nog nodig. Eén hotspring, Garm Chashma, was wel heel warm, rond de 40 of 50 graden begreep ik. Buiten zag je een enorme, prachtige rots van kalksteen die me deed denken aan Pamukkale in Turkije.
Eenmaal in Langar (na zes dagen) waren we van plan om een taxi te nemen richting Murghab. De weg wordt van daar af nog slechter en gaat fors omhoog.
Dat zou betekenen dat we drie dagen moeten klimmen zonder een enkel dorp of winkel. Daarom kwam Arnold met een voorstel waar ik in eerste instantie nogal aarzelend tegenover stond! Waarom niet dezelfde weg terug fietsen? Terug naar Khorog. Daarna vanuit Khorog via de M41 richting het oosten naar Murghab wat een gestage klim is.
Uiteindelijk heb ik ingestemd met het plan, ik zag wat op tegen de eerste dagen vanwege die bar slechte weg. Bovendien, we hadden de zon in de rug maar de wind tegen. Ik werd er wat chagrijnig van maar ook dat ging weer over en de volgende dagen was het weer genieten. Deze keer de Panj rivier links van ons.
Zou ik normaal op de Boulevard, het leukste festival van Den Bosch aan het genieten zijn, nu ben ik in één van de mooiste gedeeltes van de wereld aan het genieten! De Boulevard komt ieder jaar weer terug, fietsen in Tadzjikistan is iets wat ik maar één keer doe!
Gisteren zijn we weer in Khorog aangekomen. We zitten weer in ons favoriete hotel: “Lal”, in het centrum en vlak bij het prachtige park waar twee weken geleden een zomerfestival was met veel muziek, waar ik overigens maar één avond van heb genoten, ik was toen immers nog ziek.
Waar ik ook van geniet is van jullie reacties! Iedereen bedankt hiervoor! Leuk om het allemaal te lezen, dit inspireert mij om te blijven schrijven! Ik lees ze zelfs vaker dan één keer!
Vorige keer is het mij niet gelukt om foto’s te plaatsen omdat het internet hier nog al eens hapert. Hopelijk lukt het nu wel, ik doe mijn best.
Yvonne
Fijn weer een bericht van je alhoewel ik je best vaak voorbij zie komen nu, vanochtend nog een filmpje terwijl je de Pamir overscheurt..haha..ontzettend leuk!
Zo fijn dat je met Arnold samen fietst, moet er niet aan denken dat je helemaal alleen zou zijn in dat immens grote lege landschap. Maar beschouw dat maar als zorgen maken van iemand die in haar comfortzone zit..;)
Goede reis!! Hartelijke groet, Marjan
Wat zijn jullie aan het genieten fijn dat het allemaal goed gaat. We kunnen ons voorstellen dat het mooier is dan mooi, en zo'n reis dat schrijf je ook maak je maar een keer in Tadzjikistan, alhoewel je weet het maar nooit.
We zijn blij wel wat te horen en dat het goed gaat, blijf vooral doorgaan met genieten van alles wat je wel heel leuk vindt, de wereld is groot dus er mag af en toe wel wat vergankelijkheid in hoor.
Liefs van ons uit IJsselstein Anneke en Henk
We hebben nog wat mensen verteld over je verhalen, en laten die ook maar mee genieten sommige hebben zich mogelijk ook al aangemeld om rechtstreeks te ontvangen.
Dat houdt dan ook in dat die ze ook prachtig vinden. Bij het laatste verhaal heb ik helaas geen foto's.
Liefs en Groet Anneke en Henk
Ik vind het knap wat jullie met zijn tweeën aan het doen zijn, want het is niet niks om over slechte wegen te fietsen maar je bent in een schitterende omgeving. Leuk om jullie foto's op FB te zien! Groetjes, Dory
Gelukkig dat jullie het samen goed kunnen hebben. Toch wel prettig zo met zijn 2en. Weer een mooi verhaal, we kijken er elke keer weer naar uit. Wij gaan zondag naar Moskou en gaan dan een riviercruise doen naar Petersburg. Heel relaxt allemaal, vervoerd worden zonder er zelfs iets voor te doen. Eens kijken of we dat aankunnen!!! Geniet van je avonturen, en we lezen wel weer wat voor een avonturen en verhalen je weer hebt.
wat góed dat jullie elkaar zo inspireren en dat het zo fijn fietst samen.
Het is wéér een geweldig verslag ! B I K K E L S zijn jullie !!
De Boulevard in 's-Hertogenbosch is inmiddels naadloos overgegaan in de Kermis !!
En - ben gerust - volgend jaar is het wéér Boulevard heb ik inmiddels vernomen !!
Jullie zitten toch ook élke dag wel in een Hullie-Gullie van heftige emoties als ik jouw verhalen lees. Da houdt unne normale mens toch nie vol ?!? Daar moete toch bovennatuurlijke gaven voor bezitten ?!?
Vooral de zin: " nu ben ik in één van de mooiste gedeeltes van de wereld aan het genieten " raakt mij.
Goede keuze, - Yvonne !! Mét alle ups en downs !!
We kijken nu al uit naar de volgende update . . . . . .
Met grt Jeanne
Tja, de toiletten...... Inderdaad zoals je zegt de ergste die ook ik ooit heb gezien.... Dan inderdaad maar liever in de natuur.
Leuk om weer even alles te lezen! Ik vind het echt enorm stoer van je in Tadzjikistan fietst! Heel veel groetjes!
Wat een prachtig reisverslag weer en het lijkt me zo prachtig daar. Inderdaad Genieten met grote G (kan me het voorstellen)!
lieve groet en Geniet verder....
Succes met alles
Jose
Wat maken jullie een prachtige reis!
Je raakt veel kwijt zeg je....pas maar op dat je de weg niet kwijt raakt....
Het is nu wel lekker toeven buiten, het was zo tropisch heet in het Hollandse, veel mensen konden van de broeierige nachten niet slapen en werden er sjaggie van. Ik maar lekkere water ijsjes maken van vruchten en de onbespoten druiven van Germaine Jacobs. Lekker en verkoelend! Lieve is heerlijk zwanger al 31 weken, we hebben het gezichtje al gezien op de pret echo. En ik maar baby mutsjes breien. De kraanvogel mobiel heeft ze al in haar baby kamertje. Mijn doel van fiets oefening is, te kunnen fietsen naar Lieve in Vught zodat ik snel bij haar ben als ze haar zoontje heeft. Kan ik ons kleinkind bewonderen. Klein zijn mijn stapjes en ik heb nog tijd tot half oktober. En denk aan jou, hoever zou Yvonne dan zijn ..al in China..allang de grens over? Veel liefs uit het Bossche, hartelijke grtjs van mij en de buurtjes uit t Zand, Josie, Renk, Ans en Brigitte!
Heerlijk die nieuwe wegen die je inslaat, het blijft elke keer weer een verrassing wat je allemaal meemaakt. Dan lijkt het hollandse wel erg saai. Maar goed het hete weer is hier weer voorbij en we gaan richting herfst en dan blijft het hier ook genieten. Ik proost op de rest van je tocht en dat Peking je mag brengen wat je ervan verwacht. Na de berichtgeving van jou geniet ik extra van de hygiënische plee in Nederland. Het ga je goed en hou je fietsmaatje in ere. groetjes, Maria
Je bent veel kwijtgeraakt lees ik... Maar het allerbelangrijkste jezelf gelukkig niet, en op gepaste afstand natuurlijk je fiets ook niet. En op je moraal wordt een aanslag gepleegd, maar je doet 't goed!!!!
Een erg leuk verslag, heel fijn te lezen dat je vooral geniet!
Ik volg je op de voet, nou ja achterop...digitaal gezien dan
Veel plezier op deze route wijziging!!!!
Heel veel plezier nog en groetjes Jacqueline
Met gezonde jaloezie volgen wij je inspirerende tocht. Gerrie roept “ik wil ook” en dat gevoel delen wij helemaal!!!
Of het er in zit dat wij deze tocht kunnen doen weten we niet, nu beleven wij het met volle teugen mee. Dank je wel.
Super dat Anton zo’n relaxte vent is en hij boft uiteraard met jou - een dappere dodo - een kanjer.
We verheugen ons nu al op je volgende verslag, goede reis Yvonne en ook voor Anton, hartegroet Ed en hans
En ikke maar denken dat ik het lastig had met twee van die kleine mannetjes naar Griekenland vliegen 😉 Wat ben je toch dapper en wat is het toch leuk om jouw verhalen te lezen. Hou vol!!
Liefs Greetje
Ik heb via facebook al zo genoten van alle foto's en van je geweldige fietsavontuur op de Pamir Highway. Wat fijn dat je dit deel van je avontuur met Arnold fietst. En...… tevens je privé fotograaf is. Heerlijk dat je zo hebt genoten van deze rit, met zijn dorpjes, mensen en de immens mooie natuur. (vergelijkbaar met de Himalaya). Werkelijk een immens en bizarre omgeving om in te zijn. Nu lekker bijkomen en weer verder. Ben benieuwd naar je volgende avontuur. Enjoy the ride !!
Dit verhaal heb ik gemist.
Ik vertel je vorige verhaal ook aan iedereen die het horen wil en dat wil iedereen. Blijkt dat we een gezamenlijke kennis hebben. Vertel ik pas als je terug bent.
Die toiletten! Ik vraag me dan af waarom deze mensen dat geen probleem vinden?
Groet Erica en Rini